Bomen en struiken overwoekerd door kudzu (Pueraria montana var. lobata) (Foto: Gsmith, Wikimedia Commons, 2006)

Kudzu

Kudzu is een snelgroeiende klimplant die van oorsprong uit China, Korea en Japan komt. In onder andere de VS en Australië is kudzu een invasieve exoot die inheemse vegetaties en infrastructuur overwoekert. Dit met forse afnames in biodiversiteit en hoge economische kosten tot gevolg. In Nederland zijn nog geen verwilderde exemplaren aangetroffen. Waakzaamheid is geboden om vestiging en verspreiding te voorkomen.

Hoe herken ik kudzu?

Kudzu (Pueraria montana var. lobata) is een bladverliezende, houtige of halfhoutige klimplant die 20 tot 30 m lang kan worden. De bladeren zijn samengesteld en afwisselend geplaatst. Elk deelblad is 14-18 cm lang, 10 cm breed en twee- tot drielobbig. Bovendien zijn de blaadjes donzig behaard aan de onderkant. De bladsteel is 10-20 cm lang. Bloemen van de kudzu groeien in pluimen van 10-25 cm lang. Elke pluim bestaat uit 30 tot 80 paarse bloemen van 1-1,5 cm lang. De bloemen geuren en produceren veel nectar waardoor ze veel bezocht worden door vlinders, bijen en motten. De plant bloeit pas laat in de zomer. Na de bloei vormt de kudzu harige, platte peulvruchten die elk 3 tot 10 harde zaden bevatten.

Kudzu lijkt op andere soorten, kijk hier voor de look-a-likes.

Klik op de foto's om deze te vergroten.

Herkomst – Waar komt kudzu vandaan?

Het natuurlijke verspreidingsgebied van de kudzu ligt in Cambodja, China, Japan, Laos, Maleisië, Vietnam, Oceanië en het Indische subcontinent. De invasieve variant van kudzu (Pueraria montana var. lobata) komt oorspronkelijk uit China, Korea en Japan.

Verspreiding – Waar komt kudzu voor?

Kudzu is bewust geïntroduceerd in Noord- en Zuid-Amerika, Australië en Europa via handel of door verstrekking vanuit de overheid ten behoeve van het voorkomen of opheffen van erosie en de productie van veevoer. In Europa komt de soort vooral in Italië, Oekraïne, Rusland en Zwitserland voor. Lange tijd werd kudzu geïmporteerd als sierplant, veevoedergewas, stikstofbinder in de landbouw en om erosie tegen te gaan. Op dit moment komt de soort niet voor in Nederland. Het is nog onduidelijk of de soort zich in Nederland zou kunnen vestigen.

Kudzu kan groeien onder veel verschillende condities en op verschillende bodemtypen. Het beste groeit de soort echter in goed gedraineerde, geërodeerde of verstoorde systemen op een zand of leem bodem. De plant tolereert zowel langdurige droge periodes als vochtige periodes met minimaal 1.000 mm neerslag per jaar. Op vast gesteente of in volledig natte systemen (wetlands) groeit kudzu echter slecht. Zonrijke omstandigheden zijn een vereiste, want in de schaduw groeit de plant slecht. Qua temperaturen gedijt het best op plekken waar de wintertemperatuur niet onder -15°C komt en de gemiddelde zomertemperatuur niet boven 27°C. De soort kan in een breed spectrum aan habitats voorkomen, maar groeit vaak bij bosranden, droge rivieroevers, weilanden, verwilderde velden, wegbermen en in stedelijke gebieden.

Risico’s - Wat zijn de problemen? 

Kudzu is een snelgroeiende klimplant die andere planten en bomen overwoekert. De overwoekerde planten gaan vervolgens dood door het gebrek aan licht en drukkende gewicht van de klimplant. Bovendien brengt kudzu stikstof in de bodem wat grote gevolgen heeft voor de soortensamenstelling en structuur van ecosystemen. Deze twee effecten van kudzu leiden tot forse afnames in biodiversiteit in gebieden waar de soort zich vestigt.

Naast de ecologische gevolgen, brengt kudzu ook maatschappelijke problemen en grote economische verliezen met zich mee. Zo kan de plant recreatiegebieden overwoekeren waardoor deze ontoegankelijk worden voor mensen. In de VS en Australië overwoekert kudzu niet alleen miljoenen hectares commercieel bosbouwgebied, maar ook wegen, bruggen en hoogspanningsmasten. Dit leidt tot honderden miljoenen dollars per jaar aan opbrengstverliezen in de bosbouwgebieden en een veelvoud daarvan voor de noodzakelijke bestrijding van de plant.

Preventie - Hoe voorkom je verdere verspreiding?

Het verwijderen en vernietigen van de gehele plant (inclusief wortelstelsel) is de meest effectieve maatregel om verdere verspreiding te voorkomen. Wanneer de kudzu in het wild wordt waargenomen, is het belangrijk snel op te reden. Momenteel zijn er geen wilde populaties van kudzu in Nederland. De gevolgen van definitieve vestiging van de soort in Nederland zijn moeilijk in te schatten. Echter, de verwachting is dat de impacts op ecosystemen onomkeerbaar zullen zijn.

Beheersing en bestrijding – Welke methoden zijn er?

Bestrijding van kudzu is niet eenvoudig omdat zowel de bovengrondse plant als de wortels volledig verwijderd moet worden. Een kansrijke maatregel is het gebruik van chemische herbiciden. Hierbij moet wel worden nagegaan of het gewenste middel is toegestaan in Nederland. In sommige gevallen is een ontheffing van de gewasbeschermingswet nodig. Bij kleinschalige bestrijding is het aanbrengen van de herbicide op individuele planten voldoende; bij grootschalige bestrijding is het vlakdekkend spuiten met herbicide nodig. Herhaalde behandeling met herbiciden in opvolgende jaren is nodig totdat de kudzu volledig verdwenen is. Een groot nadeel aan het gebruik van chemische herbiciden is dat andere soorten of het ecosysteem aangetast kunnen worden.

Een alternatieve maatregel met weinig schade aan het ecosysteem is solarisatie. Hierbij worden kudzu-opstanden afgedekt met een plastic zeil waardoor de bodem opwarmt via zonlicht en zo ongeschikt wordt voor plantengroei. Het meest gewenst is het toepassen van een roulatiesysteem, waarbij iedere week een deel van de opstand wordt afgedekt. Het gebruikte zeil kan iedere week voor een ander vlak worden gebruikt. Deze methode is alleen kosteneffectief op kleine schaal.

Wet & Regelgeving - Welke regels en protocollen zijn van toepassing?

Kudzu (Pueraria montana var. lobata) staat op de Unie-lijst van zorgwekkende invasieve uitheemsesoorten. Dat betekent dat er een Europees verbod van kracht is op bezit, handel, kweek, transport en import van de soort. Daarnaast geldt voor lidstaten de plicht om in de natuur aanwezige populaties op te sporen en te verwijderen. En als dat niet lukt, om de populatie zodanig te beheren dat verspreiding en schade zoveel mogelijk wordt voorkomen.

Waar vind ik meer informatie? 

Leadfoto: Gsmith, Wikimedia Commons, 2006

Gepubliceerd 22 november 2022